2010, ISBN: 8374591226, Lieferbar binnen 4-6 Wochen Versandkosten:Versandkostenfrei innerhalb der BRD

Internationaler Buchtitel. Nicht in deutscher Sprache! Sprachcode: pol. Verlag: Oficyna Naukowa, 296 Seiten, L=215mm, B=135mm, Gew.=430gr, 1. Auflage. [GR: 17440 - HC/Soziologie], [SW: -… Mehr…

Internationaler Buchtitel. Nicht in deutscher Sprache! Sprachcode: pol. Verlag: Oficyna Naukowa, 296 Seiten, L=215mm, B=135mm, Gew.=430gr, 1. Auflage. [GR: 17440 - HC/Soziologie], [SW: - Non-Classifiable], Gebunden, Klappentext: Janusz Marianski, znany socjolog religii i socjolog moralnosci z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawla II, zwraca uwage na wieloparadygmatycznosc socjologii religii na tle krytyki tezy sekularyzacyjnej oraz na nowe formy religijnosci i duchowosci domagajace sie nowych modeli interpretacyjnych w odniesieniu do wspolczesnych przemian religijnosci i duchowosci (teza desekularyzacyjna). Jesli nawet sekularyzacja jest jeszcze nie zakonczonym procesem, to nie oznacza to jeszcze, ze religia wciaz umiera, przeciwnie, jej losy staja sie coraz bardziej zlozone i wieloaspektowe, jestesmy swiadkami powstawania nowych form religijnosci i duchowosci. Mozna by powiedziec, ze coraz wiecej ludzi wspolczesnych, postawionych wobec alternatywy ,,religijnosc koscielna albo niereligijnosc" decyduje sie na trzecia droge, a mianowicie, na religijnosc pozakoscielna, bedaca ,,pluralistyczna i nieciagla trajektoria biografii". Poza Kosciolami rozwijaja sie rozne formy duchowosci (,,nie jestem religijny, ale poszukuje duchowosci"). W zwiazku z tym nasuwa sie uzasadnione pytanie o status socjologii religii. Czy ksztaltujaca sie juz socjologia duchowosci nie powinna zastapic tradycyjnej socjologii religii? Czy obydwie subdyscypliny socjologiczne powinny istniec obok siebie jako rownouprawnione i wzajemnie uzupelniajace sie, czy tez socjologia duchowosci jest integralna czescia socjologii religii?, [Ausgabe: 10001] Janusz Marianski, znany socjolog religii i socjolog moralnosci z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawla II, zwraca uwage na wieloparadygmatycznosc socjologii religii na tle krytyki tezy sekularyzacyjnej oraz na nowe formy religijnosci i duchowosci domagajace sie nowych modeli interpretacyjnych w odniesieniu do wspolczesnych przemian religijnosci i duchowosci (teza desekularyzacyjna). Jesli nawet sekularyzacja jest jeszcze nie zakonczonym procesem, to nie oznacza to jeszcze, ze religia wciaz umiera, przeciwnie, jej losy staja sie coraz bardziej zlozone i wieloaspektowe, jestesmy swiadkami powstawania nowych form religijnosci i duchowosci. Mozna by powiedziec, ze coraz wiecej ludzi wspolczesnych, postawionych wobec alternatywy ,,religijnosc koscielna albo niereligijnosc" decyduje sie na trzecia droge, a mianowicie, na religijnosc pozakoscielna, bedaca ,,pluralistyczna i nieciagla trajektoria biografii". Poza Kosciolami rozwijaja sie rozne formy duchowosci (,,nie jestem religijny, ale poszukuje duchowosci"). W zwiazku z tym nasuwa sie uzasadnione pytanie o status socjologii religii. Czy ksztaltujaca sie juz socjologia duchowosci nie powinna zastapic tradycyjnej socjologii religii? Czy obydwie subdyscypliny socjologiczne powinny istniec obok siebie jako rownouprawnione i wzajemnie uzupelniajace sie, czy tez socjologia duchowosci jest integralna czescia socjologii religii?<

ISBN: 9788374591225

[ED: Hardcover], [PU: Oficyna Naukowa], Janusz Marianski, znany socjolog religii i socjolog moralnosci z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawla II, zwraca uwage na wieloparadygm… Mehr…

[ED: Hardcover], [PU: Oficyna Naukowa], Janusz Marianski, znany socjolog religii i socjolog moralnosci z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawla II, zwraca uwage na wieloparadygmatycznosc socjologii religii na tle krytyki tezy sekularyzacyjnej oraz na nowe formy religijnosci i duchowosci domagajace sie nowych modeli interpretacyjnych w odniesieniu do wspolczesnych przemian religijnosci i duchowosci (teza desekularyzacyjna). Jesli nawet sekularyzacja jest jeszcze nie zakonczonym procesem, to nie oznacza to jeszcze, ze religia wciaz umiera, przeciwnie, jej losy staja sie coraz bardziej zlozone i wieloaspektowe, jestesmy swiadkami powstawania nowych form religijnosci i duchowosci. Mozna by powiedziec, ze coraz wiecej ludzi wspolczesnych, postawionych wobec alternatywy ,,religijnosc koscielna albo niereligijnosc" decyduje sie na trzecia droge, a mianowicie, na religijnosc pozakoscielna, bedaca ,,pluralistyczna i nieciagla trajektoria biografii". Poza Kosciolami rozwijaja sie rozne formy duchowosci (,,nie jestem religijny, ale poszukuje duchowosci"). W zwiazku z tym nasuwa sie uzasadnione pytanie o status socjologii religii. Czy ksztaltujaca sie juz socjologia duchowosci nie powinna zastapic tradycyjnej socjologii religii? Czy obydwie subdyscypliny socjologiczne powinny istniec obok siebie jako rownouprawnione i wzajemnie uzupelniajace sie, czy tez socjologia duchowosci jest integralna czescia socjologii religii?Versandfertig in über 4 Wochen, [SC: 0.00]<